مدیر عامل سابق کشتیرانی در گفتو گو با رویداد اقتصادی:
حجم تجارت، چراغ راه توسعه خطوط دریایی
به اعتقاد مدیر عامل سابق کشتیرانی، در آبهای جنوب کشور امکان توسعه خطوط دریایی وجود دارد اما وضعیت تجارت ایران با دیگر کشورها چراغ راه این توسعه است.
به گزارش رویداد اقتصادی، به تازگی خط مستقیم دریایی از بندر شهیدبهشتی چابهار به سمت چین راهاندازی شده است. نخستین محموله، کانتینرهای میوههای خشک افغانستان است که از چابهار به بندر تیان جین چین حمل شد. تا پیش از این محمولههای صادراتی که به چین صادر میشد باید از طریق بندر جبل علی به این کشور میرفت که هزینههای حمل دریایی را بیشتر میکرد. اما آیا باز هم پتانسیل توسعه خطوط دریایی در آبهای ایران وجود دارد و آیا از این راه میتوان کسب درآمد کرد و به تجارت کشورهای همسایه هم کمک کرد. به اعتقاد مدیر عامل سابق کشتیرانی، در آبهای جنوب کشور امکان توسعه خطوط دریایی وجود دارد اما وضعیت تجارت ایران با دیگر کشورها چراغ راه این توسعه است. مشروح گفتگو با محمد حسین داجمر مدیر عامل سابق کشتیرانی در ادامه میآید.
به تازگی یک خط مستقیم کشتیرانی بین ایران و چین از بندر چابهار راهاندازی شده است. چنین خطوطی چه اهمیتی برای ایران دارد؟ آیا روی هزینه حمل اثر میگذارد؟
به هر حال هرچه عرضه زیادتر شود، حتما روی قیمت تاثیر میگذارد. توسعه خطوط میتواند به تقاضای بیشتری جواب بدهد.
اینکه مستقیم کالاهای خود را به چین میبریم و نیازی به ارسال کالاها به بندر واسطهای مثل جبل علی نیست، روی قیمت حمل تاثیر چشمگیر دارد؟
این کار قطعا اثر مثبت بر کاهش هزینه حمل دارد. اگر خط حمل کالا مستقیم باشد، هزینه کمتر میشود. ضمن اینکه به هر حال عرضه خدمات بیشتر میشود و نرخ را تعدیل میکند. امنیت حمل و نقل هم به این ترتیب بیشتر خواهد شد.
خط مستقیم میتواند به تجارت کالاهای کشورهای منطقه کمک کند؟ در حال حاضر اولین محموله از میوههای خشک کشور افغانستان به چین اعزام شده است به این ترتیب ما میتوانیم اقدام به پذیرش کالاهای بیشتر برای نقل و انتقال کنیم؟
طبیعتا میتواند چنین کاری را انجام دهیم. ولی به خاطر تحریم، انجام این قبیل کارها مشکل خواهد بود. ولی مزیت اینکه با راهاندازی این خطوط ظرفیت کافی برای حمل بارهای کشور خودمان وجود دارد، بسیار مهم است و این خطوط میتواند نیازهای داخل را پوشش دهد.
از این خطوط مستقیم، با چه کشورهایی داریم و آیا پتانسیل توسعه بیشتر چنین خطوطی وجود دارد؟
ما با خیلی جاها خطوط مستقیم کشتیرانی داریم. با هند و مالزی خطوط مستقیم داریم و ظرفیتهایی هم برای توسعه وجود دارد. اگر کشتی کانیتنری باشد، وقتی وارد یک خطی میشود، به چند کشور خواهد رفت و تخلیه بار انجام میدهد یعنی فقط یک کشور را پوشش نمیدهد. در واقع کشورهای متعددی که در مسیر هستند را میتواند پوشش دهد.
در آبهای شمالی وضعیت چگونه است. پتانسیل توسعه خطوط مستقیم در این آبها وجود دارد؟
در شمال کشور مشکلی نیست و به همه کشورها خطوط مستقیم داریم. در واقع به همه کشورهای حاشیه خزر خط مستقیم وجود دارد. ما در آبهای شمالی به دلیل بسته بودند دریا و اینکه این دریا مشمول داستان تحریمها و غیره نیست، بهتر عمل کردهایم.
در جنوب کشور به خاطر تحریم قادر نیستیم خطوط را توسعه بدهیم؟
بله. بعضی اپراتورهایی که فعالیت میکنند با آمریکا فعالیت مشترک دارند و مقداری محدودیت برای حرکت کشتیهای ایرانی ایجاد میکنند یا با ما همکاری نمیکنند.
چگونه میتوان محدودیت این اپراتورها را رفع کرد؟
با توافق با کشورها یا استفاده از شرکتهای کوچک و متوسط که با آمریکا منافع مشترک نداشته باشند، میتوان تحریمها را دور بزنیم. به خاطر تحریمها برخی اپراتورها کشتیهای ایرانی را نمیپذیرند زیرا با آمریکا منافع مشترک دارند که این مشکل با جایگزینی شرکتها حل خواهد شد. زیرا قاعدتا این شرکتها وقتی منافعشان با ما بیشتر تامین شود، به سمت ارائه خدمات به ایران حرکت میکنند. وقتی آمریکا با این شرکتها فعالیت ندارد، برای چنین شرکتهایی نمیتواند مشکل ایجاد کند. در حال حاضر پتانسیلهای ایجاد خطوط مستقیم در آبهای جنوب زیاد است و باید به سمت استفاده از شرکتهای کوچک و متوسط برای دریافت خدمات اپراتوری برویم.
خطوط حمل و نقلی ایران در آبهای جنوبی را چگونه و به سمت چه کشورهایی باید توسعه دهیم؟
ما به خیلی کشورها میتوانیم خطوط را توسعه دهیم اما بستگی به پتانسیل تجارتمان دارد. باید ببینیم با کدام کشورها تجارت داریم و توسعه خطوط به این نقاط را در اولویت قرار دهیم. فعلا بیشتر با هند و چین ارتباط داریم. کشورهای دیگری هم هستند. حجم تجارت، چراغ راه توسعه خطوط دریایی است.
خبرنگار: لیلا مرگن
نظرتان را درباره این مطلب بنویسید !
ارسال دیدگاه